Poloniści Zespołu Szkół w Sławnie ogłaszają konkurs na recenzję filmu "Wałęsa. Człowiek z nadziei" w reżyserii Andrzeja Wajdy.

Najlepsze recenzje opublikujemy w "Obserwatorze Lokalnym" oraz nagrodzimy biletami do kina SDK i ocenami z języka polskiego.

Objętość tekstu nie może być dłuższa niż dwie strony formatu a4 (czcionka Times New Roman, rozmiar 11). Praca konkursowa musi być autorska. Treść recenzji nie może naruszać ogólnie przyjętych zasad współżycia społecznego i godności ludzkiej.

Prace w wersji elektronicznej prosimy przesyłać na adres zs.jstrzesniewski@gmail.com do dnia 22 listopada 2013 r. Ogłoszenie wyników konkursu nastąpi podczas otwarcia wystawy "Poeci i pisarze w karykaturze" w dniu 27 listopada 2013 r. w gabinecie nr 5 o godz. 10.35.

Poloniści ZS w Sławnie

"Święty Mikołaj dla...". Pod takim tytułem Szkolne Koło Caritas przy Zespole Szkół w Sławnie im. J.H. Dąbrowskiego organizuje pomoc dla dzieci i młodzieży, którzy mają "mniej niż my mamy". Chcemy po prostu sprawić radość i chociaż trochę pomóc młodszym od nas oraz naszym rówieśnikom.

Co będziemy zbierać? Rzeczy nowe, które przydadzą się w codziennym użytkowaniu. Myślimy tu np. o kredkach, ołówkach, piórnikach, gumkach ścierania, zeszytach, kosmetykach itp. Myślimy o takich rzeczach jakie sami chcielibyśmy dostać. Fajnie byłoby, jeśli to będą rzeczy ładne, kolorowe, takie, które naprawdę sprawią trochę radości.

Zbiórka prowadzona będzie od 19 listopada do 3 grudnia podczas każdej długiej przerwy (10.35 – 10.55) przy pokoju nauczycielskim.

Dobrze jest zostać św. Mikołajem!!!
Szkolne Koło Caritas

11 listopada 2013 r. odbyła się w Kościele Mariackim uroczysta Msza Św. za Ojczyznę. Po Mszy uformował się pochód, który pomaszerował ulicami miasta na Cmentarz Komunalny, by złożyć wiązanki kwiatów przez Pomnikiem Poległych Żołnierzy i Krzyżem Katyńskim. Naszą szkołę reprezentował poczet sztandarowy oraz delegacja uczniów i nauczycieli. Fot. R. Pietrasz

8 listopada 2013 r. uczniowie klas drugich, którzy przygotowali akademię pt. "W losie Ojczyzny swej wziąć udział" wzięli udział w XI Rajdzie Niepodległości zorganizowanym przez Zespół Szkół w Ostrowcu i Hufiec ZHP w Sławnie. Celem uroczystości było uczczenie 95. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości oraz rozwijanie świadomości narodowej wśród dzieci i młodzieży. Rajd rozpoczęto apelem, które uświetniły poczty sztandarowe powiatowych drużyn harcerskich, a także poczet Zespołu Szkół w Sławnie. W dalszej części uroczystości uczniowie naszego liceum zaprezentowali program artystyczny, w formie multimedialnej przedstawili drogę Polski do wolności i suwerenności. W przekazie uczniowie odwołali się jednak głównie do czasów współczesnych, prezentując kolejne etapy ustrojowe Polski XX wieku. Pieśni patriotyczne pozwoliły zrozumieć rozterki walczących o niepodległość, ale także uczucia dzisiejszego pokolenia Polaków. Wspólne wykonanie ostatniej pieśni- "Roty" - było wyrazem jedności naszego narodu, poczucia siły i wyjątkowości.
Młodzież Zespołu Szkół w Sławnie miała także okazję zapoznać się z zasadami i wartościami propagowanymi przez harcerzy. To było dla nich nowe doświadczenie.
Agnieszka Kostrzewińska

8 listopada 2013 r. nasza szkoła przybrała barwy biało-czerwone. Wszystko za sprawą Narodowego Święta Niepodległości i konkursów z nim związanych. Najpierw była uroczysta akademia przygotowana przez klasy drugie pod opieką Pani Agnieszki Kostrzewińskiej. W szkolnej auli zgromadziła się cała społeczność szkoły. Śpiewaliśmy narodowe pieśni, wysłuchaliśmy wykładu o trudnej drodze do niepodległości, obejrzeliśmy animowany skrót historii Polski i film zrealizowany przez licealistów w Szkole Podstawowej Nr 1. Całość poważna, zmuszająca do refleksji, pozbawiona pustego "hurra optymizmu", a jednak… optymistyczna.
Co dzisiaj znaczy dla nas patriotyzm, co to znaczy dzisiaj być Polakiem? Różnie na te pytanie odpowiedziały klasy, które wzięły udział w konkursie na klasę biało-czerwoną. Wszystkie klasowe realizacje znalazły uznanie w opinii jurorów pod przewodnictwem Pani dyrektor Wandy Adamczyk i stosownie nagrodzone. Był jeszcze jeden konkurs - literacki. Temat sformułował Szkolny Samorząd Uczniowski. Poloniści nagrodzili prace Piotra Dwulita (kl. 2b) i Eryka Fedyniaka (kl. 2ac). Ten pierwszy o patriotyzmie napisał m.in.: "Moim sposobem na dostrzeganie najważniejszych wartości mojego Narodu jest umiłowanie polskiej sztuki. Poprzez obcowanie z kulturą jestem w stanie pełniej odkryć słowo "ojczyzna", przykładem niech będzie wiersz Cypriana Kamila Norwida pod tytułem "Moja ojczyzna". Głębiej rozumiem przywiązanie do kraju nie przez marsze i wiece, ale np. przez film taki, jak "Baczyński". I jeszcze fragment eseju Eryka Fedyniaka: "Jeżeli chcemy budować Polskę, musimy zacząć patrzeć w przyszłość, a przestać grzebać się w przeszłości. W sytuacjach ważnych dla kraju, takich jak Święto Niepodległości, musimy wziąć udział zjednoczeni. Należy oddzielić politykę, religię i ideologię od patriotyzmu i narodowości, by nie stracić z oczu najważniejszych wartości naszego narodu. Mamy się czym szczycić: historia niesplamiona krwią milionów ludzi, wspaniała kultura, wielcy i wybitni ludzie, niezwykłą literatura, męstwo, odwaga. To tylko część z naszych chlubnych zalet." Mądre i ważne słowa, świadectwem tych młodych ludzi kończymy relacje z obchodów Święta Niepodległości w sławieńskim liceum.
Zachęcamy do obejrzenia zdjęć i filmu, dokumentujących szkolną akademię.

31 października 2013 r. w słupskim Teatrze Rondo odbyły się Zaduszki teatralne. Przedstawiono widowisko "Matka Mejra i jej dzieci" w wykonaniu Caryl Swift i reżyserii Stanisława Miedziewskiego. Uczestnikami zdarzenia byli licealiści Zespołu Szkół w Sławnie im. Jana Henryka Dąbrowskiego, którzy po spektaklu spotkali się z reżyserem monodramu. Nie była to lekcja teatralna. - Dydaktyzmu w teatrze unikamy jak ognia. Nie wszystko musi być jasne i zrozumiałe - powiedział Stanisław Miedziewski - Najważniejsze jest osobiste przeżycie, doświadczenie, zadziwienie. Stąd całość stała się raczej refleksją nad tym "najlepszym z możliwych światów".
Monodram "Matka Mejra i jej dzieci" powstał w oparciu o fragmenty tekstów: "Jakbyś kamień jadła" Wojciecha Tochmana i "Urodziłam się z łopatą" Ryszarda Bilskiego, a ukształtowany został na wzór homerowego wiersza. Opowiada historię Bośniaczki szukającej ciał swoich dzieci zamordowanych podczas masakr etnicznych na Bałkanach w latach 1992-95. Chce poznać okoliczności śmierci i pochować ciała Edwina i Edny. Poza tym po wojnie w Bośni zaginęło blisko dwadzieścia tysięcy Muzułmanów. Jeśli się znajdą, będzie pogrzeb i będzie modlitwa, jak nakazuje Koran. Mejra pomaga doktor Ewie Klonowskiej (Polce, światowej sławy antropolożce sądowej), która od kilkunastu lat identyfikuje szczątki ofiar wojny w Bośni i zwraca jej rodzinom. To druga bohaterka monodramu.
Na ascetycznej scenie brak rekwizytów i scenografii. Po chwili z ciemności wyłania się aktorka - matka Mejra. "Idziemy za Mejrą wąskimi ścieżkami wśród strzępów ubrań. Stajemy nad tamtym: ciemne spodnie, jasna koszula i coś, co było swetrem w kolorze bordo. Matka pochyla się, poprawia nogawkę. Podnosi się i ocenia, czy na pewno wszystko dobrze się prezentuje" (cyt. za Wojciechem Tochmanem)." Poznajemy kolejne ofiary, zatrzymujemy się nad masowymi mogiłami, zadajemy te same pytania: Po co ta wojna? Po co zginęło tak wielu ludzi? Dlaczego Bóg na to pozwala? I brak odpowiedzi. I cisza. Dużo ciszy w tym spektaklu.
Reportaż Wojciecha Tochmana zostaje wypełniony emocjami, uczuciami i wszystko z maksymalną ekspresją, taką, która wbija w fotel i boleśnie przypomina o bezradności wobec demonów drzemiących we współczesnej historii. Obozy, baraki, selekcje, getta, kryjówki, ukrywanie prześladowanych, opaski na rękawach, sterty butów po zgładzonych, głód, szaber, pukanie do drzwi w nocy, zniknięcia sprzed domu, krew na ścianach, palenie domostw, palenie stodół z ludźmi w środku, pacyfikacje wsi, oblężone miasta, żywe tarcze, gwałty na kobietach wroga, zabijanie inteligencji w pierwszej kolejności, kolumny tułaczy, masowe egzekucje, masowe groby, ekshumacja masowych grobów, międzynarodowe trybunały, zaginieni bez wieści. To jak romantyczna historiozofia. Obłędny kołowrót, którego nikt nie potrafi przerwać, nieznośna "przeszłość, która jest dziś - tylko cokolwiek dalej". Zostajemy sami z trudnymi pytaniami o kondycję "najlepszego ze światów". Myślimy o zbrodni, nienawiści, śmierci, a Matka Mejra może wreszcie pochować swoje dzieci. Nie ma pretensji do Boga, nie buntuje się. Po chwili tonie w ciemności. Cisza.

W listopadzie uczniowie naszego Dwujęzycznego Gimnazjum Nr 2 rozpoczynają udział w międzynarodowym projekcie językowym, którym jest program eTwinning.
Jest to program edukacyjny Unii Europejskiej, promujący wykorzystywanie technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) w szkołach, umożliwia uczniom wykorzystywanie Internetu do współpracy i nawiązywaniu przyjaźni ponad granicami. Polega na łączeniu i współpracy europejskich szkół za pośrednictwem mediów elektronicznych. Uczestnicy współdziałają, wymieniają się informacjami i materiałami do nauki. eTwinning motywuje do nauki i otwarcia na Europę.
Elżbieta Szostak

Z okazji Narodowego Święta Niepodległości ogłaszamy konkurs:
a) literacki (esej nt. "Różne oblicza patriotyzmu ("prawdziwi Polacy", marsze niepodległości,...), czyli jak nie stracić z oczu najważniejszych wartości naszego narodu"; prace do dwóch stron A4); w konkursie literackim może wziąć udział każdy chętny uczeń, a gotowe eseje należy składać u polonistów do 7 listopada 2013 r. (czwartek),
b) historyczny - wystawy dotyczące Dnia Niepodległości (klasy III)].
c) konkurs na biało-czerwoną klasę w dniu 8 listopada (każdy w tym dniu przychodzi z biało-czerwonym elementem stroju) - oceniana jest ilość "biało-czerwonych" uczniów w danej klasie, pomysłowość i estetyka.

Wystawy będą eksponowane przez autorów (klasy III) w dniu 8 listopada w holu głównym szkoły i auli.
Nagrodami (między innymi) dla uczniów biorących udział w konkursie będą oceny z języka polskiego lub historii.
Liczymy na Waszą kreatywność!
Dyrektor szkoły, Szkolny Samorząd Uczniowski, Nauczyciele

31 października, tuż przed Dniem Wszystkich Świętych w Zespole Szkół w Sławnie zrealizowany został interdyscyplinarny projekt edukacyjny pt. "Misterium śmierci". Był to cykl kilkunastominutowych wykładów, podczas których nauczyciele poruszali zagadnienie śmierci w różnych aspektach. Jarosław Strześniewski w swojej prezentacji "Zmarli spieszą, gdzie ich guślarz woła" omawiał pojęcie śmierci w wierzeniach słowiańskich oraz ich realizację w widowiskach teatralnych. Daniel Wojniak w wykładzie pt. "Po drugiej stronie lustra" przedstawił biologiczny aspekt śmierci. Ks. Michał Horyd w prelekcji "Wojna na śmierć i życie" mówił o chrześcijańskim wymiarze umierania. Mirosław Kopowski zaprezentował wykład pt. "Historia świata naznaczona śmiercią", w którym opowiedział o okolicznościach śmierci wybitnych postaci historycznych oraz o przypadkach masowej śmierci mającej wpływ na losy ludzkości. Cezary Maj zagadnienie śmierci przedstawił z punktu widzenia wierzeń buddyjskich. Całość dopełniała wystawa na holu głównym pt. "Sen, który uczy umierać człowieka" przygotowana przez Agnieszkę Smutek.
Agnieszka Smutek

Publikujemy listę uczestników konkursów przedmiotowych dla uczniów gimnazjów zakwalifikowanych do etapu rejonowego w Zespole Szkół w Sławnie im. Jana Henryka Dąbrowskiego. Pobierz plik!

31 października o godz. 19:00 w Teatrze Rondo (Słupsk) - "Zaduszki teatralne", czyli znakomity spektakl "Matka Mejra i jej dzieci" w wykonaniu Caryl Swift i reżyserii Stanisława Miedziewskiego.
Teatr Rondo to jedno z najważniejszych miejsc w Polsce dla monodramu. Miejsce, w którym dzieją się zdarzenia ważne dla sztuki teatru i edukacji teatralnej.

Jedziemy! Wyjazd o godz. 18:00 z placu kardynała Wyszyńskiego (przed "dużym" kościołem). Koszt: 26 zł (bilet-10 zł, transport z ubezpieczeniem -16 zł). Koszt transportu policzyliśmy na grupę 25 osób, jeśli pojedzie Was więcej, zapłacimy mniej! Deklarację udziału proszę zgłaszać w poniedziałek lub skorzystać z modułu "Wiadomości" w e-dzienniku. Niżej informacja o monodramie (ze strony sok.slupsk.pl) i link do recenzji (e-teatr.pl).

Monodram "Matka Mejra i jej dzieci" powstał w oparciu o fragmenty tekstów: "Jakbyś kamień jadła" Wojciecha Tochmana, i "Urodziłam się z łopatą" Ryszarda Bilskiego, dotyczące masakr etnicznych na Bałkanach w latach 1992-95. Tytułowa Matka Mejra towarzyszyć będzie doktor Ewie Klonowskiej w oczekiwaniu na odnalezienie szkieletu jej córki i syna. Mejra wie, jaki los spotkał jej dzieci, ich zwłoki nie mogą być jednak pochowane. Szkielety Dautoviców mieszają się z kośćmi innych Muzułmanów na wielu stosach, zakopanych w ziemi albo zwyczajnie wrzuconych do jaskiń.
Kluczem do połączenia zmarłych z żywymi jest dr Ewa Klonowska, urodzona we Wrocławiu, jedna z najwybitniejszych przedstawicielek medycyny sądowej na świecie, członkini Amerykańskiej Akademii Nauk Sądowych. Od ponad 15 lat z grobów rozsianych po całej Bośni wydobywa ludzkie szczątki. Metodycznie, po kilkanaście godzin dziennie, oddziela drobne kostki dzieci od kości dorosłych, pierze ubrania i włosy ofiar, z bezładnych stosów wykopuje ludzi i zwraca ich rodzinom
"Matka Mejra" ukazuje heroiczną "walkę z żywymi o prawa umarłych". Traktuje o bezgranicznej pamięci do bliskich lecz także o potrzebie uwolnienia się od żałoby. Spektakl jest wołaniem o sprawiedliwość wobec niewinnych i zapomnianych. Dla nas żyjących we Wspólnej Europie, jest także bolesnym przypomnieniem demonów kryjących się w historii naszego kontynentu.
Spektakl został nagrodzony m.in. podczas 41. Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu oraz na 27. Toruńskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora.

Odnośnik do zbioru recenzji:

Trenerzy szkolnej reprezentacji: Paweł Stawisiński i Daniel Wojniak. Skład drużyny dziewcząt: Maria Kiełdanowicz, Patrycja Romanowska, Kinga Pietras, Katarzyna Mizianty, Sylwia Michalak, Iwona Pasternacka, Dagmara Zwolińska, Marlena Stuleblak.

Obejrzeliśmy kolejny spektakl Teatru Muzycznego w Gdyni - "Chłopów" wg powieści Reymonta w reżyserii Wojciecha Kościelniaka. Przenoszenie powieści na deski "Muzycznego" to nowy sposób szukania materiału pozornie niemusicalowego, który da się zaśpiewać, zatańczyć, a i w głowach widzów, poza estetycznymi doznaniami zostanie coś jeszcze. Inscenizacja "Lalki" dowiodła, że jest to możliwe. Więcej, spektakl stał się autonomicznym dziełem sztuki. Czy udało się to z powieścią Reymonta?
W trzygodzinnym spektaklu zobaczyliśmy łowicki folklor, wieś polską XIX w. i miłosne perypetia Macieja, Antka, Jagny i Hanki. Widowisko jest syntezą powieści (znakomitą dla maturzystów), a w jego odbiorze pomaga znajomość szkolnego, lekturowego tekstu, którego doskonałość pokrywa inscenizacyjne mielizny. Perfekcyjny zespół aktorski, barwne kostiumy, umowna scenografia i sprawność reżyserii scen zbiorowych - wszystko to zachwyca. Mniej zachwyca brak w nim charakterystycznego motywu muzycznego lub przebojowych piosenek, a tym przecież musical stoi.
Zapamiętamy na pewno sceny zbiorowe. Obieranie kapusty, jarmark w Tymowie, darcie pierza czy taniec chłopów z cepami - rzeczywiście przenoszą i czynią atrakcyjnym wiejski świat, z którego, parafrazując Mickiewicza, my wszyscy. Bardzo wzrusza pieśń Kuby (parobka Borynów) - "Jezu mój, Jezu miłosierny". Jest w niej zapisany odwieczny dialog człowieka z Bogiem, dialog człowieka, któremu w życiu nie jest łatwo, który niczego nie dostaje za darmo, a wszystko musi sobie wywalczyć.
Akcji scenicznej towarzyszy anioł, jest cały czas obecny na scenie. Nie jest to postać zaczerpnięta z powieści noblisty. Brudny, z połamanymi skrzydłami czyni całą opowieść "metafizyczną". Jest też wiejski mędrzec puentujący przysłowiami ludowymi kolejne sceny. To też postać spoza powieści, która przypomina o tym co ważne, a przez słowa nadaje właściwy wymiar zdarzeniom i pozwala widzom na chwilę refleksji.
Warto było zobaczyć na scenie "Chłopów", choć zdecydowanie nie jest to najlepszy spektakl Teatru Muzycznego w Gdyni. Niezwykłą niespodzianką była obecność Ignacego Gogolewskiego - Antka w filmowej inscenizacji Jana Rybkowskiego z 1973 r. Obejrzyjcie film.